Na de zwaar bevochten overwinning op Die Haghe was het de vraag hoe KMD uit de verf zou komen tegen het sterke BMT. Nou, in eerste instantie niet zo best. We hadden nog niet met onze ogen geknipperd of de 0-1 lag er al in. Het eerste kwartier werden we niet alleen op felheid overrompeld, maar liet BMT ook zien hoe goed ze kunnen voetballen.
Langzamerhand kwamen we in de wedstrijd. En ook KMD heeft rasvoetballertjes hoor. Met de tamdem DeMo op het middenveld is er bijvoorbeeld altijd overzicht, balcontrole en beheersing. En wat dacht je van onze Riad de ritselaar, die uiteindelijk man van de wedstrijd zou blijken te worden. Buitenom, binnendoor, passen, schieten, totaal onvoorspelbaar en voor de linksback een ramp om te verdedigen. En dat 90 minuten lang, he!
Na meerdere uitgespeelde kansen die net gemist werden, kregen we uiteindelijk een terechte penalty, die keurig in de hoek werd geplaatst door Delano. Een passende tussenstand, want inmiddels waren we de bovenliggende partij geworden.
KMD kwam de tweede keer beter uit de kleedkamer dan de eerste keer. Deze keer misten de supporters die nog op een broodje in de kantine wachtten, een heerlijke steekpass van Boy (die dus voor de 2e week op rij belangrijk was als spits) op Jaydi. En de man die ooit grapjes naar z’n hoofd kreeg omdat het scoren hem in het begin niet altijd even makkelijk afging, rondde niet voor het eerst dit seizoen koelbloedig af.
Daarna pakte BMT ons bij de spreekwoordelijke strot en kwamen we er nauwelijks nog uit. Dat is wel een mooie kans om de verdediging er even uit te lichten. Wat een helden zeg. Ik kan zo genieten van die passie. Kris die het uitschreeuwt naar het winnen van een duel. Robin die tegenover iemand stond die sneller was dan hij, maar door zich elke keer slim op te stellen kon hij toch veel duels winnen. Centraal het beest Noah die zich keer op keer met ziel en zaligheid voor de bal gooide. En “onze” Boyd, tegenwoordig onze aanvoerder, die door de trainer overtuigd moest worden om verdediger te worden, bleef cool en zag ik op een bepaald moment een bal wegkoppen waar niet alleen zijn hoofd, maar elke spier in zijn lichaam achter zat.
En dan de keeper. Ieder heeft zijn favorieten. Als je het mij vraagt zijn de beste voetballers van de afgelopen 15 jaar bij KMD: Jesse de Waard, Rob Vrijmoed en Daan van Rossum. Spelers die in hun “prime” te goed waren voor niveau KMD en een supporter blij naar huis konden laten gaan door die ene actie. Nou, ik wil graag Jari toevoegen aan dat lijstje. Los van het feit dat die bal elke keer met een soort magneet naar de zuignappen in zijn handen wordt geloodst, kan ik ook enorm genieten van zijn positieve manier van coachen. Het zal niet altijd makkelijk zijn als je een veel hoger niveau gewend bent, maar hij zet zijn ervaring heel mooi in voor het hele team. Jari, je bent toegevoegd aan mijn persoonlijke KMD hall of fame.
Intussen waren er wel degelijk nog uitbraken. Via de eerder genoemde Riad. Maar ook de combi tussen Robin en Delano was een lust voor het oog. Robin nam ‘m mee met de hak en daarna in 1 keer op de schoen. Helaas net niet raak; had het doelpunt van het seizoen kunnen zijn. En bij werkelijk iedere aanval was Daan betrokken. Wat een energie! Zoals hij dit seizoen voetbalt kennen we hem uit de jeugd. Mooi om te zien dat Daan na allerlei omzwervingen zo zijn plek heeft gevonden bij de club en in dit team. En dan wordt hij ook nog eens goed aangecoacht. In de eerste helft riep de trainer ineens: “Daan blijf staan” en 4 seconden later kreeg hij precies op die plek de bal op z’n stropdas.
Verder goed om na een transfer naar Spanje, Twannie weer in het eerste te zien. Niet alleen de sfeermaker naast het veld, maar ook altijd energie brengend op het veld.
Anyway, met kunst en vliegwerk lukte het ook deze week weer de overwinning over de streep te trekken. BMT had dan misschien wat meer verdiend, maar wij werden beloond voor de getoonde strijd. De belangrijkste les na 7 competitiewedstrijden: In deze poule is het heel close allemaal. Je kan zomaar van iedereen verliezen, maar we zijn ook tegen niemand kansloos. Wilskracht zal bepalend blijken. Het balletje zal ook wel eens verkeerd vallen. Zijn we dan nog steeds een team dat 100% voor elkaar door het vuur gaat, dan is er veel mogelijk. Maar we moeten niet denken dat we het met 95% inzet ook wel redden.
Mannen, gefeliciteerd. We zijn trots op jullie!
De heer D.M. Klein







