De scheidsrechter lijkt een uitstervend ras te worden. Steeds meer scheidsrechters stoppen ermee. Vanuit de KNVB kregen wij als club vaak een scheidsrechter toegewezen voor KMD 1, 2 en O23-1. Dit seizoen krijgt meestal alleen KMD 1 nog een scheidsrechter vanuit de KNVB. De vraag is echter: hoe lang nog? Ik verwacht dat we over niet al te lange tijd ook op dit niveau zelf een scheidsrechter zullen moeten leveren.
Dat het aantal scheidsrechters terugloopt, hebben we grotendeels aan onszelf te danken. Vorige maand heb ik al eens beschreven hoe het is om een wedstrijd te fluiten: intens en lastig. De afgelopen weken heb ik opnieuw het nodige gelezen en gezien, en het is duidelijk dat we met elkaar weinig veranderen. Spelers, staf en supporters uiten nog steeds veel kritiek op de scheidsrechters.
Soms is het ook opvallend hoe spelers reageren. Ter illustratie: ik vroeg laatst aan een KMD-speler naar de uitslag van zijn wedstrijd. “9-1 verloren,” zei hij, “maar de scheidsrechter bakte er niks van.” Dat is een opmerkelijke opmerking en typerend voor hoe we vaak naar scheidsrechters kijken. Als je met 9-1 verliest, is het misschien verstandiger om eerst naar je eigen spel en dat van je team te kijken, in plaats van naar het optreden van de scheidsrechter.
Vanuit het betaald voetbal krijgen we helaas vaak het verkeerde voorbeeld. Wanneer een trainer denkt dat zijn team recht heeft op een penalty, stormt hij zijn dug-out uit, rent naar de vierde official, geeft zijn mening, loopt nog wat heen en weer en uit luid zijn frustratie. We vinden dat normaal, want “emoties horen bij voetbal”. Maar het is opmerkelijk dat dit in andere sporten niet gebeurt. Bij judo heb ik bijvoorbeeld nog nooit een trainer horen roepen: “Scheidsie, dat is geen ippon! Dit is geen ippooooon!” Als een judotrainer dat zou doen, zou iedereen denken dat hij niet goed bij zijn hoofd is. Maar bij voetbal vinden we dat normaal gedrag.
Het wordt tijd dat iedereen in het amateurvoetbal zich realiseert dat de scheidsrechter zijn taak vrijwillig uitvoert en er alleen voor staat, zonder onafhankelijke grensrechters, zonder vierde official en zonder VAR. Maakt hij fouten? Natuurlijk, dat is menselijk en onvermijdelijk. Daarom wil ik iedereen vragen om daar begrip voor te tonen en commentaar voor zich te houden.
Voor wie denkt dat hij of zij het beter kan: meld je vooral aan bij Ruud Fidder om eens een wedstrijd te fluiten. Dat geeft een goed inzicht in hoe lastig het is. Maar eerlijk gezegd verwacht ik niet dat er een grote toestroom aanmeldingen zal volgen, juist degenen met de meeste kritiek zijn vaak niet degenen die het zelf durven te doen.
Laten we daarom de scheidsrechters die we nog hebben koesteren en hen een fijne zaterdag bezorgen. Als zij een verkeerde beslissing nemen, dan kan dat gebeuren. Dat geldt immers ook voor spelers, ook zij maken weleens een verkeerde keuze, zonder dat we daar een halszaak van maken.
Het is de Week van de Scheidsrechter, en het zou ons allemaal sieren om hier aankomende zaterdag extra aandacht aan te besteden. Zet je in voor de scheidsrechter en besef: we hebben ze hard nodig.
