Ons oudste en erelid Huib Bakker is gisteren op 82 jarige leeftijd onverwachts overleden. Huib was vanwege zijn verdiensten voor de club drager van de zilveren KNVB speld.
In 1982 leerde ik Georgette Bakker kennen, we kregen verkering en al gauw kwam ik over de vloer bij de familie Bakker. Huib was een echte voetballiefhebber. Ajax was zijn club, maar toen zijn dochters een paar jaar later bij de Dames van KMD gingen voetballen, kwam hij vanuit Rijswijk toch maar eens kijken bij die club in Wateringen. Over Georgette en Monique wist hij te melden “voetballen kunnen ze niet, maar ze hebben wel de mooiste benen”. Hij genoot van de sfeer op KMD en is er nooit meer weggegaan.
Al gauw werd hij vaste supporter bij KMD2, het elftal waar ik in speelde en met leider Otto Elgersma kon hij het goed vinden. Huib werd ook een vast onderdeel van de derde helft en begon het steeds meer naar zijn zin te hebben bij KMD. Samen naar de Boogaard met zijn vrouw Bep, werd ingeruild voor elke zaterdag naar de Hoonaert.
In die tijd was mijn vader voorzitter en Huib werd door hem eind jaren ’80 gevraagd om toe te treden tot de elftalcommissie en hij werd lid van KMD. In die tijd bepaalde de elftalcommissie de samenstelling van de elftallen. De tijd dat er maximaal 13 namen op het elftalformulier stonden en je via die commissie moest afschrijven. Toen de elftalcommissie ophield te bestaan, werd hij door toenmalig voorzitter Ton Verbraeken gevraagd in het bestuur als secretaris. Dat deed hij met veel plezier. 15 jaar lang was hij een gewaardeerde sidekick en heeft hij ook samengewerkt met de voorzitters Leo Alblas en Jan van Eck. Zij waren het gezicht van de club en Huib vulde aan en was een uiterst kundige, loyale en betrouwbare schakel binnen het bestuur. Vooral de periode van de nieuwbouw op het huidige sportpark Suijdervelt was dynamisch. “Alles” werd door voorzitter Jan van Eck uit de kast getrokken om van die verhuizing voor de club een succes te maken en Huib kon hem daar goed in bijstaan.
Daarnaast was Huib een enorme liefhebber van het voetbalspel en vaste supporter van de wedstrijden van KMD2 en 1. In die tijd heeft hij van alles meegemaakt. Toen ik mijn kuit en scheenbeen brak op veld 1 zat hij eerder dan ik in de ambulance om me bij te staan. Waar mijn vader een aai over de bol gaf, hield Huib mijn hand vast. Hij beleefde in die tijd de kampioenschappen van KMD 1. Hij was er bij toen KMD in 1990 in Zeist van alle clubs in de onderbond kampioen van Nederland werd, maar ook bij het laatste kampioenschap in 2015. Van het huidige team was hij een fervent supporter. Huib genoot van het spel en de spelers werden ook “zijn jongens” en hij had een wit/zwarte bril op. Als ondeugende KMD spelers als Robbie van Rossen of Thiemo Fidder iets geflikt hadden, lag het toch zeker aan die andere gast. Huib ging in op het voetbal en zaterdag was de belangrijkste dag van de week om naar uit te kijken.
Na zijn vervroegde pensionering heeft hij nog bij Leo Alblas in het bedrijf gewerkt en daar was het ook één en al KMD dat de klok sloeg omdat bijna alle werknemers ook bij de club voetbalden. Via Jan van Eck verbleef hij op diens vakantieadres. En ook nadat hij met zijn bestuursfunctie was gestopt, bleef hij actief en ging hij samen met de opvolgende voorzitters mee de bestuurskamer in. Van voorzitter Hans Verschoor was hij een belangrijk klankbord en die functie vervulde hij tot op het laatste moment. Zeker voor mij!
Huib was meer dan mijn schoonvader, Huib was mijn maatje en op KMD, mijn trouwste supporter maar ook mijn grootste criticaster. Ik heb wat op mijn kl*** gehad van hem. Toch hadden we vooral lol op de club en genoot hij van alle leden en mensen om hem heen, ze waren hem allen even lief. Huib was een gentleman en de personificatie van het huidige beleid aan normen en waarden. Als dat beleid de theorie is dan was Huib de praktijk.
Na afloop van de Algemene Leden Vergadering sprak hij de laatste jaren als de eminence grise van de vereniging het laatste woord. Ook al was de vergadering een brei van woorden, de boodschap van Huib en zijn hart onder de riem voor het bestuur, bleef hangen. Tot een aantal jaren geleden, hij kwam zich hiervoor afmelden. Hij vond zich te oud worden voor deze taak en het ging toch goed zo!
Na zijn hartoperatie leek het de laatste weken veel beter met Huib te gaan. Toen hij vorige week weer in zijn auto mocht stappen van de dokter, wilde hij maar één ding, naar KMD. De afgelopen zaterdag kwam hij onaangekondigd nog even sfeer proeven op de club en vooruit, Bep mag het nu wel weten, een paar lekkere blond biertjes drinken. Met Ruud Fidder en Aad de Lijster zat hij lekker te ouwehoeren. Marco Schregardus maakte nog de laatste foto, die we hebben gebruikt om hem zo te herdenken. Huib, zo trots als een pauw met een KMD shawl om. En nu is Huib er niet meer. Het is zo snel gegaan.
Huib is net zo oud als de club, was 32 jaar lid van de vereniging en we verliezen in hem een KMD-er in hart en nieren. De vereniging heeft veel aan Huib Bakker te danken. We gaan hem ontzettend missen.
Helaas kan de familie, vanwege corona, niet iedereen persoonlijk ontmoeten en nog even met u bijpraten. KMD nam een belangrijke plek in Huib’s leven. Bep en de familie zouden het mooi vinden om de KMD vrienden langs het parcours bij het crematorium ( Yarden Huis van Rijswijk, Eikelenburglaan 7, 2286 KA Rijswijk) te zien. Via een livestream kunt u de plechtigheid van de uitvaart thuis volgen. Zie voor de gegevens de rouwkaart.
Namens het bestuur van KMD
Peter van den Berg, voorzitter
