“Soms zit het mee en soms zit het tegen”
Zaterdag stond in Wateringen de altijd beladen Westlandse derby KMD – Lyra op het programma. Een affiche waar veel supporters ieder seizoen naar uitkijken. Maar eerst trapte KMD 2 af tegen Scheveningen. Het tweede draait dit seizoen uitstekend bovenin mee en liet ook nu zien waarom. In een spannende slotfase werd opnieuw de winst binnengesleept, dankzij een fraaie treffer van Jordy Navarro. Daarmee verstevigden zij hun koppositie verder.
De wedstrijd kende een emotioneel tintje: Jens Entrop speelde na 15 jaar trouwe dienst zijn laatste wedstrijd voor KMD. Hij vertrekt naar Brabant om een nieuw avontuur aan te gaan. Namens de hele club: Jens, bedankt en heel veel succes!
De Pupil van de Week was Fabian Roobol, zoon van Barry uit de ledenadministratie. Fabian is een echte KMD’er in hart en nieren — zijn overgrootvader, opa, vader en ooms droegen allemaal het zwart-wit. Voorafgaand aan de aftrap werd eerst een minuut stilte gehouden, na een verdrietige week voor de vereniging. Daarna opende Fabian de wedstrijd met zijn ereronde en schot op doel.
De wedstrijd was nog geen minuut oud toen de bal al in het Wateringse net lag. Een ongekend snelle tegentreffer, maar zoals de positief ingestelde supporters langs de lijn direct zeiden: “We hebben nog 89 minuten om dit recht te zetten.” En zo is het ook.
Binnen enkele minuten diende de eerste grote kans voor KMD zich aan. Via vleugelaanvaller Riad werd Delano in stelling gebracht, die hard uithaalde. Helaas wist de keeper te redden — een voorbode voor wat komen zou. Want hoewel KMD kansen bleef creëren, wilde de bal er telkens net niet in. Zelfs een penalty voor de gelijkmaker werd vakkundig uit de hoek getikt, en de rebound vloog over.
Ondanks de kou was de opkomst groot. Samen met Zico van Rooijen (bestuurslid Technische Zaken) en Jeroen van der Gaag (Seniorencommissie) werd de eerste helft bekeken, geflankeerd door twee fanatieke Lyra-supporters die nog het meest weg hadden van Statler en Waldorf uit de Muppetshow. Altijd mooi hoe iedereen zijn eigen kleur geeft aan zo’n wedstrijd.
Tijdens het warmen van de handen in de rust miste ik de 0-2, opnieuw scoorde Lyra razendsnel na de aftrap. Niet veel later viel ook de 0-3, waardoor KMD tegen een forse achterstand aankeek.
Maar opgeven stond niet in het woordenboek. Onder leiding van Boyd en Noah werd achterin meer duelkracht getoond. Renzo bracht nieuw elan in de ploeg en zorgde voor extra aanvalslust. Na een sterke aanval werkte Delano knap de 1-3 binnen. Met nog genoeg tijd op de klok groeide het geloof.
KMD zette aan en werkte hard: Tony bleef jagen, Mo probeerde het meermaals met afstandsschoten, maar de rood-witten uit De Lier hielden de poorten gesloten.
Na zes wedstrijden op rij zonder nederlaag kwam er helaas een einde aan de sterke reeks van KMD. Niet omdat KMD duidelijk minder was, soms zit het mee en soms zit het tegen. En dat is precies wat voetbal zo mooi en onvoorspelbaar maakt.
Nu gaan we richting de winterstop. Op 10 januari openen we het nieuwe jaar thuis op KMD tegen Velo.
Wees erbij, tot dan!