Sjoerd Mossou

Hulde

Ik vind het leuk om leden, pupillen van de week, scheidsrechters en kampioenen te huldigen.

Het is belangrijk dat we leden op een podium zetten omdat ze alle aandacht verdienen. Want aandacht is leuk. Je hebt van die mensen die zeggen “van mij hoeft al die aandacht niet”, maar stiekem vinden ze het toch wel leuk als het zover is. Een bedankje, een blijk van waardering, mooie of lieve woorden etc. het doet ieder mens goed. Om voor een koninklijk lintje in aanmerking te komen, is erg veel nodig. 40 jaar vrijwilliger bijvoorbeeld, een heldendaad, een baanbrekend onderzoek of een bijzondere prestatie. Bij KMD zijn er leden van verdienste, ereleden vanwege hun bijzondere prestatie voor de vereniging, de vrijwilliger van het jaar, er zijn genoeg momenten om leden in de spotlight te zetten.

Deze zaterdag zijn er twee kampioenen en twee pupillen van de week gehuldigd. De twee pupillen Moos van der Pot en Konstantinos Ntafopoulos hadden zoveel clubloten verkocht dat ze een middag als “speciale gast” van KMD1 verdienden. Ze mochten bij de elftalbespreking zijn, de kleedkamer in, de aftrap nemen, het feest van de overwinning meevieren en op het hoogste podium in de bestuurskamer.

Voor de JO19-1 en KMD5 was het feest omdat ze de beste in hun competitie waren dit seizoen. En dat werd een daverend feest met al die DJ’s. Het zal daarom zijn dat het vieren van een kampioenschap “een hoogtepunt” in je voetbalcarrière wordt genoemd. Maar ook de ervaring van de pupil van de week is er één om nooit meer te vergeten.

Voetbal is meer

Nog een moment om nooit meer te vergeten. Ik weet niet of u wel eens een column leest van journalist Sjoerd Mossou? Afgelopen week raakte hij in  het AD weer de spijker op zijn kop met zijn verhaal “voetbal is van alles, behalve een spelletje”. Dit n.a.v. de huldiging van Feyenoord en het fragment van een moeder die de foto van haar overleden zoon omhoog hield op de Coolsingel. Kippenvel. Samengevat: Sjoerd Mossou beweert dat het spelletje voetbal vrij onbelangrijk is, maar wat het met mensen doet (de euforie, de woede, de tranen, het geluk, de glimlach, de erkenning, een mooie hobby, de verhalen etc.) is veel belangrijker. Als voorbeeld refereerde hij aan het filmpje (https://twitter.com/ESPNnl/status/1658080789630799877?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1658080789630799877%7Ctwgr%5Ead05df3d5c2ea8557c2a786485af2845bf1cc052%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.ad.nl%2Fnederlands-voetbal%2Fcolumn-sjoerd-mossou-na-dit-fragment-weten-we-het-definitief-zeker-voetbal-is-van-alles-behalve-een-spelletjea20e9419%2F) van de vrouw die haar overleden zoon eerde op het kampioensfeest van Feyenoord. Met de foto in haar hand was hij er toch een beetje bij, Sjoerd Mossou zei het zo mooi “ze vond haar zoon weer terug in haar hart”.

Voetbal is inderdaad een onbelangrijk spelletje. Dit verhaal, maar ook alles waar de club KMD voor staat, ons plezier, daar draait het toch om? De vereniging betekent veel meer dan alleen maar voetballen. KMD is een club voor het leven, waar veel leden samen komen en veel plezier aan beleven.

Duistere kant

Naast die mooie kant heeft voetbal ook haar duistere kant. Ik heb mijn frustratie over de toegenomen agressie en excessen een aantal weken geleden al met u gedeeld. Mijn afkeer van wat er op de velden van het betaalde voetbal allemaal gebeurd is groot. Hooligans die de boel verzieken, het gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel van duurbetaalde professionals waarbij elke week wel een wedstrijd uit de hand loopt en het falende beleid van clubbestuurders, KNVB en Overheid om de agressie te beteugelen. Het is van een diep triest niveau. We zijn te ver afgedreven van waar het allemaal om begon: lekker sporten en na afloop een gezellig samenzijn. Sport moet verbroederen, dat is het uitgangspunt. Het is daarom dat leden de KNVB hebben opgericht. Om wedstrijden te organiseren en te faciliteren. Met de groei van de voetbalsport, de groeiende populariteit van het voetbal en de toegenomen belangen kwam er een professionalisering. Meer professionalisering, meer geld, meer belangen en een alsmaar groter wordende organisatie met meer wetten en regels die zo langzamerhand haar primaire doelstelling uit het oog is verloren. De KNVB is inmiddels net zo’n monsterlijke organisatie geworden als pakweg Shell, de Rabobank of “de Overheid”. Organisaties die het gevoel met leden, klanten en medewerkers volkomen kwijt zijn geraakt. Er moet vooral winst worden gemaakt of primair wetten, reglementen en protocollen worden nageleefd. Er is weinig empathie en verbinding meer met de verenigingen. De KNVB opereert vanuit een ivoren toren en moet, wil ze het tij keren, weer snel naast haar leden en alle verenigingen gaan staan. Met betrokken verenigingsmanagers die proactief in contact staan met alle verenigingsbesturen en korte lijnen hebben met de interne afdelingen binnen de KNVB en maar één belang dienen: het welzijn van haar verenigingen. Ik blaas misschien wat hoog van de toren, maar maak me oprecht zorgen over de toekomst van onze amateurcompetitie.  Bij KMD gebeurt ook wel eens wat en we zijn niet roomser dan de paus, maar het excessieve gedrag staat niet in verhouding tot de meerdere vreselijke ervaringen die we dit seizoen hebben gehad met een aantal verenigingen. Daarop hebben we (het bestuur en de betreffende elftallen) besloten niet meer tegen deze elftallen te spelen omdat de veiligheid (na meerdere excessen) van onze spelers niet kon worden gegarandeerd. Het bizarre in het geval van de JO23 is dat niet de agressor door de KNVB werd aangepakt, maar KMD uit de competitie is genomen wegens niet op komen dagen. Ik bespaar u de details met al het werk dat het bestuur en vooral bestuurslid Marco Schregardus heeft gehad, maar we hebben er alles aan gedaan om vanuit de verbinding, fairplay en het adagium “sport verbroedert” te handelen.

De arrogantie van de KNVB is dat ze ergens in het volgende seizoen best wel in gesprek met ons willen, om over de toegenomen agressie te praten.  In mijn ogen een brevet van onvermogen en nihil empathie voor wat de vereniging en haar leden heeft doorstaan. Helaas is de KNVB verworden tot een instelling die te ver is afgedreven van wat ooit de bedoeling was toen ze door haar leden werd opgericht.

Geen beker

De afgelopen woensdag was het een drukte van belang op ons sportpark. Het leek wel een zaterdag. De MO15 vs Forum Sport MO15, MO20 vs RKAVV MO20, JO15   vs GSC Esdo JO15 en

JO17   vs VELO JO17 speelden respectievelijk hun ¼ en ½ finale om de Haaglanden/Fevo West Cup. Het werden vier spannende wedstrijden waar veel publiek op afkwam. Helaas verloren alle vier de teams hun wedstrijd. Het goede gevoel is dat ze zo ver zijn gekomen en terug kunnen kijken op een mooie bekercampagne.

Supporter

Naast mijn taak als voorzitter ben ik vooral KMD-supporter. Bij de wedstrijden van KMD1 ben ik (bijna) altijd aanwezig. Als het even kan kijk ik naar KMD2, de JO19-1 en pik ik momenten mee van alle andere teams. Als ik fit ben probeer ik een jeugdwedstrijd te leiden zodat ik een goed beeld heb van alle teams. Meestal ben ik vrij rustig als ik langs de kant sta. Maar soms zoals bij het grote onrecht dat KMD1 vorige week met een afgekeurde goal werd aangedaan, kan ik me niet inhouden. Mea culpa, ook ik heb emoties en dan ben ik te veel supporter. Nu ik het voorzittersstokje ga overdragen, wordt het weer tijd dat ik fulltime supporter van KMD ga worden en daar voel ik me heel comfortabel bij.

KMD1

Vandaag stond de belangrijke wedstrijd tegen Schipluiden op het programma. Als KMD niet afhankelijk wilde zijn van de overige uitslagen, dan moest er worden gewonnen. Mijn moeder Corrie werd met haar 87 jaar geïnviteerd als speciale gast, want als zij er is wordt er in ieder geval niet verloren. KMD speelde een gedreven wedstrijd en was zo scherp als een mes. Waar doelpunten maken het hele seizoen een probleem is, stond KMD na 24 minuten al met 2-0 voor door Sam Haghighat. Voor rust stond het 3-0 dankzij Cyrus Haghighat en was Schipluiden al kapot gespeeld. Na de thee bleef KMD voetballen en was JO19-1 speler Leandro Havinga oprecht blij toen hij op schitterende wijze de 4-0 aantekende. Zo was het ene doelpunt nog mooier dan het andere en krijg je het gevoel “a ha, het kan dus wel”. Goed voetballen en (veel) doelpunten maken. Arend Baljoen maakt de 5-0 en toen kon het feest beginnen.

Volgende week is de laatste wedstrijd uit bij MVV’27 om des keizers baard. Ik heb de voorzitter van MVV beloofd om daar bij te zijn, maar overweeg om af te bellen en bij de kampioenswedstrijd van de MO20 tegen SCW (uit Rijsenhout bij Hoofddorp) aanwezig te zijn.

Maak er een mooie week van.

Peter van den Berg, voorzitter sv KMD