Een knotsgekke zaterdag

Gemixte gevoelens

Ik begin mijn verhaal altijd maar wat te typen en dan kijk ik waar het heen gaat. Deze zondag denk ik terug aan de afgelopen zaterdag, een dag vol mixed emotions. Het begon verdrietig toen ik op de uitvaart was van Ted Janse. Mijn hart brak toen ik Ted’s zoon Ivar, speler van onze JO17-2, de bomvolle zaal hoorde toespreken. Wat geweldig deed hij dat. Trots op zijn vader, die hij “zijn voorbeeld” noemde. Bijzonder was de inkijk in Ted’s leven. En één ding was de rode draad. Ted hielp iedereen en stond voor iedereen klaar als hij er moest zijn. Hoeveel huizen, bedrijven, titels, directiefuncties en geld je ook hebt, het telt niet! Ted was een goed mens, hij was er voor de mensen die een beroep op hem deden. Mooi vond ik het om een stukje met Ted’s leven mee te lopen: sport, muziek, concerten, lekker eten, een drankje op zijn tijd en goede gesprekken voeren met vrienden. Herkenbaar!

Mijn nichtje werd die dag negentien jaar en had een restaurant afgehuurd en Ome Peter moest even langs om het leven met haar te vieren. Ik moest dus weer snel weg. Maar Ivar, wat was je goed. Bij KMD zullen we je helpen, we zijn er voor je!

Met beide benen op de grond

Op naar Nootdorp waar mijn familie was en waar mijn nichtje stond te shinen. Onderweg bedacht ik me hoe te kort het leven kan zijn, maar dat Ted echt iets heeft achtergelaten. Zijn vrienden vertelden dat Ted in hun DNA zat en dat ze hem niet zullen vergeten. Ik was nog onder de indruk van de dienst en misschien was het door de kou, maar ik kwam met tranen het restaurant binnen en dan is het even schakelen als je je kleinkind “Opa Peter!” hoort roepen. Je tilt haar op en geeft haar een extra dikke knuffel. Wat een geluk, wat ben ik op dat moment blij dat ik Isabel in handen heb, wat een mooi leven heb ik toch. Ik sta weer met beide benen op de grond.

Als een speer

Halverwege het feest moest ik weer als een speer naar KMD want wethouder van sport van de gemeente Westland, Anko Goudswaard, zou langs komen om kennis te maken met de vereniging en KMD1 herstartte om 14.30 uur de competitie tegen MVV’27 uit Maasland. Ik was gelukkig net op tijd voor de ontvangst en kreeg onderweg van bestuurslid Marco Schregardus nog mee dat we op het kunstgras speelden en dat de scheidsrechter het grasveld had afgekeurd, vanwege de vorst die in de grond zat.

Anko Goudswaard is een jonge, ambitieuze en een oprecht geïnteresseerde politicus. Hij had zijn jonge dochter Isa meegenomen en dat vind ik zo mooi: samen op pad. Ik denk dat Anko een mooi inkijkje in de vereniging heeft gekregen en een goed beeld van “KMD op de zaterdagmiddag”. Ik vertelde hem dat we veel investeren in onze jeugd, in het meidenvoetbal ook en dat we blij zijn met zoveel vrijwilligers die ervoor zorgen dat we veel kunnen organiseren. De wethouder vertelde me dat we voor eind Q2 (eindelijk, na twee jaar lobbyen en vele gesprekken) de nieuwe LED kunstlicht in de masten krijgen en gaf aan dat hij onder de indruk was van de organisatie en de beleving op deze zaterdag. Ook Isa had het naar haar zin, maar die werd door ontvangstmanager Marcel Kouwen dan ook helemaal in de watten gelegd.

In de watten leggen

Vorig jaar startte de jeugdcommissie “de Grote Clubactie”. Ik weet niet of het een “all time clubrecord” is, maar de opbrengst was ruim € 4.400,-- en daar weet onze jeugdvoorzitter Martijn Tasma een mooie bestemming voor. We willen een speelplaats maken bij het Pannaveld voor onze jeugd.

Na afloop van de wedstrijd van KMD1 werden de jeugdleden die de meeste loten hadden verkocht in het zonnetje gezet. Eén voor één mochten ze op “het podium” in de bestuurskamer komen. Konstantinos Ntafopoulos van de JO9-1 kwam als eerste en kreeg een beker en een bal met handtekeningen van de KMD1 spelers. Mijn buurjongen Moos van der Pot van de JO9-3 kreeg als prijs ook een beker en mag de pupil van de week zijn bij een wedstrijd van KMD1. Met 202 verkochte loten was Melle Schoenmakers van de JO11-2 de absolute winnaar, hij ontving de grootste beker en een bioscoopbon. Melle was vorig jaar al pupil van de week, had al een bal met handtekeningen en kreeg de hulde en het applaus. Wat goed jongens, dat jullie je zo voor de club inzetten, wat goed dat jullie KMD zo helpen aan extra budget om de club nog jeugdvriendelijker te maken en de jeugd nog langer na afloop van hun wedstrijd op de club te houden. Lekker met je vriendjes op het sportpark spelen en KMD1 aanmoedigen.

KMD1 en PICCOLO aanmoedigen

Steun van supporters geeft altijd iets extra. Het sfeertje op de tribune en langs de kant is als het duwtje in de rug. De pupil van de week is de mascotte van de dag. Deze dag hadden we de linksbuiten van de JO11-1, Cruz Butter. Mooie naam Cruz, mooie kerel ook met een leuk praatje, bij de huldiging na afloop in de bestuurskamer. Die komt er wel! Heerlijke bravoure.

Om het verhaal van de dag af te ronden: ik moest na alle plichtplegingen en het patatje in de kantine, gauw de muzikale selectie van KMD aanmoedigen. De KMD band PICCOLO stond immers als slotact op het podium van Sneeuwpop. Het was inmiddels 19.30 uur, koud en ik wilde de dag niet gedeprimeerd, maar uitbundig afsluiten. Er waren veel KMD-ers aanwezig om onze muzikale helden te zien spelen. Het geluid was belabberd, de bevroren vingers van stergitarist Laurens Houtman vielen er bijna af, maar vol enthousiasme gaf de band alles en zanger Marten Damen is een geweldige performer. Van Veld 1 op sportpark Suijdervelt naar het podium in het Hofpark om mensen te vermaken. Mooi toch? Het wordt tijd voor een optreden in de kantine. Lekker warm, een beter geluid en met nog meer KMD supporters die kunnen zien dat we, of beter gezegd jullie, ook dit in huis hebben.

KMD1, KMD2 en JO19  

Vanwege de conditie van de grasvelden moest de vriendschappelijke wedstrijd van de

JO19-1 helaas wijken en werd dus afgelast. Maar de jongens waren er wel allemaal om de JO19-2, die om 12.00 uur begonnen, aan te moedigen en KMD1 te ondersteunen. Mooie groep! KMD2 kon de eerste wedstrijd in de promotiepoule tegen Oliveo2 niet in winst omzetten en verloor met 1-3. Bij KMD1 was het druk langs de kant en, ondanks de koude, in het zonnetje nog goed te doen. Lekker voetbalweer, mooie ambiance en je zou denken dat onze jongens de lijn van vorig jaar weer zouden oppakken. Helaas, een flets KMD liet in de eerste helft vaker de 2e bal aan MVV’27, dat beter en gretiger speelde. Het is dat doelman Odens van de Zwan een aantal fantastisch reddingen had anders was de wedstrijd wellicht eerder beslist. Door een mooi doelpunt van Sam Haghighat werd de 0-2 achterstand, met de aansluitingstreffer, voor rust al teruggebracht en zat KMD weer in de wedstrijd. In de tweede helft zagen we een beter en dominant spelend KMD dat naar mate de wedstrijd  vorderde zelfs met vijf aanvallers speelde. Het mocht niet baten. Geen punten, waar we gezien de kansenverhoudingen ook geen recht op hadden. De tweede helft geeft wel weer hoop en aanknopingspunten om volgende week uit tegen Schipluiden, wel te vlammen.

Supporters, wat fijn dat jullie de club blijven steunen. De jongens hebben mij beterschap beloofd en gaan er alles aan doen om de punten mee terug te nemen naar Wateringen.

Maak er een mooie week van.

Peter van den Berg, voorzitter sv KMD