De Balans

Klaar

Het seizoen is teneinde, op de wedstrijd van de JO19-1 op zaterdag 11 juni as. uit bij Soccer Boys om promotie naar de divisie na dan, en het is goed zo. We hebben nadat we eerst nog in een corona lockdown zaten toch nog een heel seizoen afgemaakt. Met wisselend succes kan ik u zeggen. Het plezier om te besturen werd door het incident tijdens de wedstrijd KMD1 – DSVP1 danig op de proef gesteld. Wat is dat toch, die toegenomen agressie op de velden? In de klasse van ons 1e team werden verschillende wedstrijden gestaakt en in een hogere frequentie dan in het verleden kan ik u vertellen. Ik haat de agressie die ik op en langs het veld zie, ik begrijp het ook niet. Je komt om te voetballen, te sporten, voor de gezelligheid, de vriendschappen, eigenlijk om het leven te vieren. Het gebrek aan respect, de zin om te rellen lijkt een vaag teken van deze tijd, ADO Den Haag, de afgelopen week, is daar weer een vreselijk voorbeeld van. Aanpakken die hap! Ook op onze vereniging zullen we nog strakker acteren bij wantoestanden. Bij KMD tolereren we geen wangedrag. We staan voor een nette vereniging waar sportiviteit hoog in het vaandel staat. Coaches, trainers, leiders, ouders en spelers zullen hun verantwoordelijkheid moeten nemen om niet te escaleren. Ik mis de totale reflectie, de hand in eigen boezem. Het “zij begonnen”, “het lag aan de scheids”, “het ligt aan de trainer” etc. etc. klinkt mij te vaak. Voor mij is het heel simpel: waar er twee vechten, hebben er twee schuld en moet je jezelf heel diep in de spiegel aankijken en je eigen rol ontzettend onder de loep nemen. Anders leer je het nooit en word je ook niet beter. Voor je het weet creëer je van jezelf een Poetin, een Trump, Baudet etc. die zichzelf helemaal geweldig vinden, alleen maar jaknikkers om zich heen verzamelen en de waarheid zo draaien dat het altijd aan een ander ligt.

Ik pik het niet meer en zal het altijd opnemen voor onze hard werkende vrijwilligers. Zo staat het bestuur pal achter onze scheidsrechters, die notabene voor hun plezier een wedstrijd fluiten en de wedstrijd mogelijk maken. Het feit is dat we geen Champions League spelen en al onze leden van een middelmatig niveau zijn die hun stinkende best doen om hun wedstrijd te spelen en te winnen. Dat ook onze scheidsrechters niet van Champions League niveau zijn en ook hun best doen, hebben we te accepteren.

Zo, mijn pijn van dit seizoen schrijf ik voor de laatste keer van mij af want er zijn gelukkig genoeg mooie en leuke verhalen te vertellen van teams die een voorbeeld zijn geweest voor de vereniging.

                                                                                                                              

Een voorbeeld voor de vereniging

Over de JO19-1 heb ik in de vorige column genoeg geschreven. In de jeugd zijn zoveel mooie voorbeelden; de JO12-1, de JO10-2, eigenlijk vanaf onze jongste jeugd spat het plezier er op de zaterdagochtend vanaf. Dankzij de niet aflatende inzet van onze jeugdcommissie, de technische staf, de leiders, begeleiders, ouders floreert onze jeugdafdeling.

Op dat hoogtepunt heeft onze jeugdvoorzitter van de afgelopen zes jaar, Anton Wouters, inmiddels per 1 juni afscheid genomen. De vereniging is Anton oneindig veel dank verschuldigd. In 2014 stond hij samen met Jaco van der Tang, Albert van den Berg en ondergetekende aan de wieg van eerst het visie document, beleid 2015-2020, en twee jaar geleden aan de voortzetting het beleidsplan 2020 -2025. In visie en strategie blonk Anton uit. Met zijn jarenlange ervaring in directies en MT’s wist hij de vergaderingen en uiteindelijk de vereniging, het juiste niveau en cachet te geven door als geen ander hoofd- van bijzaken te kunnen scheiden. Zijn inbreng heeft de vereniging beter gemaakt, de organisatie van de jeugdcommissie en de gehele jeugdafdeling staat als een huis. Daarnaast, en wat mij betreft minimaal net zo belangrijk, is deze Import Hagenees/Westlander een bijzonder aimabel persoon. Met Anton kun je ook vreselijk lachen, een kwaliteit die nodig is als we onszelf wel eens te serieus namen. Sport is er om te ontspannen en ieder elftal is gelijk, goed of slecht,  hebben recht op evenzoveel speelminuten, want het is maar een spelletje. Behalve als het om PSV gaat, maar ja dat is Champions League niveau toch Anton? Wij, ik, gaan Anton ontzettend missen. Ik weet dat hij zijn taken met een gerust hart overlaat aan zijn opvolger Martijn Tasma en dat hij in een andere rol (scheidsrechter?) te zien zal zijn op de vereniging. Anton bedankt, er is nog een Algemene Ledenvergadering waar de vereniging je zal bedanken. Ik maak een diepe buiging voor je. Anton bedankt!

 

Gouwe meiden

Het team dat geen kampioen werd maar een fantastisch seizoen draaide. Als je 20 wedstrijden speelt en 54 punten haalt, wordt je in bijna elke competitie kampioen. Ik heb het over KMD Dames 1, het Rosé Olé team. De meeste dames speelden eigenlijk al in Dames 2 en hadden het niet erg gevonden als ze Dames 3 zouden zijn geworden, zolang de Rosé Olé na afloop van een training of wedstrijd maar op tafel staat. De Dames van dit team werden noodgedwongen Dames 1 en zijn er met z’n allen voor gegaan. En hoe! Met leider Michel Liefrink en trainers Dylan en Michel, hebben zij er alles uitgehaald wat er in zat. Als er één team was dat het kampioenschap verdiend had, was het dit team. Altijd volle bak op de training en op zaterdag van de partij. Ik heb alle foto’s op de Facebook pagina gezien en na winst en ook na die twee verloren wedstrijden werd er een mooie teamfoto gemaakt, ook hier spat het plezier van de foto af. Meiden, wat dit seizoen net niet lukte, gaat op zeker volgend seizoen lukken. En ja, Demi Maartense, ik beloof een spetterend feest, want ik ben enorm trots op jullie. Voor mij zijn jullie gouwe meiden.

 

KMD 1, 2 en O23

Over KMD 1 heb ik het hele seizoen in deze column geschreven. Het was een matig seizoen. Uithuilen en met de nieuwe trainer Dennis Roerade na de zomer opnieuw beginnen en bouwen aan een team om betere klassering in het seizoen 2022 – 2023 af te dwingen.

KMD 2 heeft in mijn ogen prima gepresteerd, net onder kampioen Velo 3 zal er volgend seizoen op een hoger niveau geacteerd worden. Het koppel trainer Edwin Canten en leider Jaco van der Tang bleek een succesvolle match die vaak de juiste snaar bij de spelers wist te raken. Verschillende spelers heb ik echt beter zien worden en ook, toen het nodig was, prima in KMD 1 zien spelen. Het heet dan dat we in de breedte beter zijn geworden. Voor volgend seizoen verwacht ik dat de jonge talenten die het duo ongetwijfeld in haar selectie krijgt weer verder zullen rijpen.

Een compliment ook aan de jongens van de O23, die bij het schrijven van deze column op woensdag 1 juni, (bijna) kampioen zijn geworden. Voor zo’n jonge groep een fantastische prestatie. Zij bewijzen het gelijk van onze technische koers om jonge talenten de kans te geven binnen een paar jaar door te stromen naar de A-selectie. Volgend jaar zijn er zelfs twee O23 teams , met een nieuwe trainer, om de springplank en de kans voor onze jonge talenten maar zo groot mogelijk te maken om hogerop te komen met de vereniging.

 

Rest mij u nogmaals te wijzen op het slotfeest, het All Stars toernooi van 18 juni as. of allen massaal af te reizen op 11 juni om de JO19-1 bij Soccer Boys te ondersteunen.

 

 

Maak er een mooie week van.

Peter van den Berg, voorzitter sv KMD

Foto Peter Foto Peter
KMD Rose Ole KMD Rose Ole