Sweet Caroline

Nooit opgeven

Overal op elk bedrijf, elke vereniging, in elke familie komt het voor dat mensen verschillend denken, van mening verschillen en er “anders” tegen zaken wordt aangekeken. Vanuit “je eigen straatje” heb jij gelijk en geen begrip voor het standpunt van “de ander”. We gaan linksaf en niet rechtsaf! Herkent u de discussie? Als we toch rechtsaf gaan, ben je niet blij en vind je dat er niet naar je wordt geluisterd, je wordt niet gezien en niet serieus genomen en dat terwijl linksaf de kortste en mooiste route is. Je gaat om je heen kijken en zoekt medestanders want je bent toch niet de enige die er zo over denkt? Je persoonlijke belang staat voorop, want jij ziet het goed en de ander niet. Jouw argumenten zijn de beste en er is geen begrip voor de genomen beslissingen.

Bij KMD moet het bestuur beslissingen nemen of we links of rechtsaf gaan. Daar kun je het mee eens zijn of niet, maar daar heb je nu eenmaal een bestuur voor. Het bestuur doet dat met de beste intenties voor de vereniging, immers het belang van de vereniging staat voorop. Het bestuur tracht boven de partijen te staan en dat is soms best lastig zeker wanneer bijvoorbeeld spelers, technische staf, commissieleden of ouders niet op één lijn zitten. Als het bestuur dan een beslissing neemt, stel je altijd mensen teleur en dat is spijtig.

Inmiddels is KMD een middelgrote vereniging geworden waarbij veel vrijwilligers en ouders betrokken zijn, met allemaal een eigen beeld hoe de vereniging bestuurt en ingericht moet worden.

Het bestuur is verantwoordelijk voor de grote lijnen, de visie van de vereniging staat opgetekend in het beleidsstuk 2020-2025 waar we op terugvallen als het gaat om de koers of de cultuur van de vereniging. Om de koers scherp voor ogen te hebben, speelt de onderlinge communicatie een essentiële rol. Neem je hierbij iedereen bij de hand, of vertrouw je op een volwassen invulling van de betrokkenen? Als iedereen op één lijn zit en er duidelijkheid is over de koers, heb je geen bestuur nodig om tot invulling te komen. Dat wordt anders als er verschillen van inzicht zijn, dan moet er vooraf worden gesproken over het proces en de invulling. Als dat niet is gebeurd, zijn achteraf de rapen gaar en moet er achteraf weer veel worden gesproken om de brokken te lijmen.

De basis om tot elkaar te komen, is altijd vertrouwen, vertrouwen in elkaar en in de koers van de vereniging. Als het vertrouwen er niet meer is, houdt het op! Tot die tijd, geef je niet op, verbijt je de persoonlijke teleurstelling, kijk je hoe je weer bij elkaar kunt komen en ga je vooral met elkaar in gesprek en is er maar één belang en dat is de vereniging.

Wie is de vereniging? Is dat bestuur? Zijn dat de spelers? De technische staf? De commissieleden? De ouders? Fout! Het zijn de leden, we zijn de vereniging met elkaar, met voor “iedereen” een plekje. Het betekent dat “iedereen” zich zal moeten aanpassen aan de vereniging om daar onderdeel vanuit te kunnen maken.

De vereniging gaat immers door en zaterdag is er weer  een wedstrijd, een pupil van de week, een aanpassing op het rookbeleid, een nieuwe jeugdtrainer, een nieuwe barploeg, een nieuw lid, nieuwe ouders etc. Het heeft geen zin om te blijven hangen in het verleden, boos te blijven over genomen beslissingen, dat is slecht voor je gekrenkte ego. De vereniging verandert en gaat altijd door.

Running the bar

U mag gerust weten dat ik het even spannend vond hoe de barbezetting er deze zaterdag uit zou zien. We hadden de afgelopen week best veel overleg, communicatie die nodig was om “het opstarten van de vereniging” na een lange periode van Corona en zaterdaginvulling in goede banen te leiden. Zeker na het echec van de vorige week. Dank aan de barcommissie, Demi Maartense en Thijs Kool, voor al hun inspanningen deze week en natuurlijk de vrijwilligers en ouders die de handschoen hebben opgepakt. Deze zaterdag was er een perfecte bezetting en Thijs Kool gaf aan “Peter maak je geen zorgen, de boekingen voor het seizoen lopen binnen, het komt goed!” Ik heb er alle vertrouwen in Thijs!

TC Senioren legt haar taken neer

Bestuurslid Technische Zaken Patrick Kriek en ondergetekende hadden deze zaterdag een onderhoud met de TC Senioren: Teun Kardol, Hans en Theo van de Wetering. Teun, Hans en Theo leggen hun taken als TC Senioren neer. Dat doet mij persoonlijk veel pijn en is in mijn ogen een gemis voor de vereniging. Over de invulling van de taken en het proces rond het aanstellen van de trainer hadden we een verschil van mening. Na het gesprek bleek dat onoverkomelijk. Ik baal daar enorm van en vind Teun, Hans en Theo geweldige gasten met verstand van voetbal en hart voor de club. De club zit bij allen hoog, de emotie ook en dat vind ik mooi om te zien. Gelukkig kunnen we relativeren en blijven we elkaar ontmoeten, zeker in de kantine met een Afflichem Blond. Ik trakteer!

KMD is trots op de JO17

Ik ben trots op ons verleden, op Hans, Teun en Theo op Peter Zonneveld, Ed Boutkan, op het heden met Jesse de Waard en op de toekomst. De mannen van de JO19 die eraan komen en die hopelijk nieuwe  clubiconen gaat opleveren. Maar ik vraag uw aandacht voor de volgende lichting, de JO17! Zij werden deze zaterdag winterkampioen in de Hoofdklasse en spelen het vervolg van dit seizoen in de 3e divisie. Dat is voor het eerst in de geschiedenis van de vereniging en daar mogen we best trots op zijn. Jeremy van der Stap, Jaco van der Tang en Anton Wouters zijn, als beleidsbepalers, nauw betrokken geweest bij de opkomst van de huidige talenten en het is mooi om te zien dat we als vereniging nu deze stap maken.

Om 10.00 uur deze morgen werd er op veld3 afgetrapt tegen Scheveningen. Binnen vijf minuten kreeg KMD zeker vier doelrijpe kansen, maar trof geen doel en dan opent Scheveningen ook nog de score, 0-1! Complimenten aan de mannen dat zij zich niet gek lieten maken en verdiend voor rust op 2-1 kwamen. De tweede helft was vooral spannend en zo gaat dat met kampioenswedstrijden, koud, veel wind, geen pleziertje om te kijken. Ik werd gelukkig warm als Niels van Brussel, op het middenveld, aan de bal kwam maar vooral warm van de uitblinkende doelman Michael Spaargaren die enkele keren uitstekend redde en zekere doelpunten van Scheveningen wist te voorkomen. Eind goed, al goed en zo kon de kampioensschaal op veld3 aan aanvoerder Mees Wijnstra worden uitgereikt. Hulde voor deze mannen die door de feestcommissie een waar kampioensfeest kregen voorgeschoteld.

Stan Pronk en de JO19

Wat was het een feest om weer een pupil van de week te kunnen huldigen. Stan Pronk, keeper van de JO11-1, was de eerste pupil sinds lange tijd die op het podium stond in de bestuurskamer en ik zag in zijn ogen dat hij genoot van de dag. 

Als je zoals ik rond 17.30 uur uit de bestuurskamer komt, was het goed om te zien dat de kantine weer stampvol was. We waren er aan toe om het leven weer te vieren.

Kijk nou eens zei penningmeester Joost de Waard, “is dit mooi of niet?”. De JO19 had niets aan het toeval overgelaten en zorgde voor een prima organisatie en aankleding. Ik wist niet dat ze zoveel vrienden en vriendinnen hadden, mooi om te zien dat “iedereen” zich uitstekend vermaakte en JO19, ik zou als ik jullie was, een grote bos bloemen regelen voor de ouders die jullie hebben geholpen met hand en spandiensten. 

KMD1 en KMD2

Vandaag was er een druk competitieprogramma, KMD 1 en 2 speelden beiden tegen Verburch. KMD2 hield haar toppositie vast door met 1-0 te winnen en dat geeft de burger moed. Als je ook je slechte wedstrijden wint, dan belooft het wat. Volgende week de topper uit bij Velo met doelman Kuba Piasecki van de VE1 die de wintersportende doelman Wouter Boer vervangt. KMD1 speelde met 1-1 gelijk en wat was het goed om te zien dat de vaste supporters er weer langs de kant stonden en dat de tribune weer lekker vol was. Het was zeker voor de pauze geen beste wedstrijd en Verburch maakte voor rust de 0-1 nadat Boyd Kley en Dylan Groen de kans op een voorsprong lieten liggen. Al was Verburch voor rust iets gevaarlijker. Na de pauze was KMD de betere ploeg en kwamen de kansen. Vooral door de inzet van Bradley Meijer kwam er meer diepgang en meer gevaar voorin. Bradley is altijd aanspeelbaar en er gaat vaak dreiging van zijn spel uit. Dat is fijn voor een ploeg die opbouwt. Bradley gaat met de bal aan de voet altijd opzoek naar zijn tegenstander. Nadat hij over de knie werd gelegd in de zestien, maakte Arend Balijon de verdiende gelijkmaker en als Jesse de Waard na een briljante actie de bal iets meer gekruld had was deze niet langs de paal maar in het doel gegaan en als Leandro Havinga zijn schietkans ……….. Maar als bestaat niet en we moeten het hiermee doen.

Volgende week doen we het met de uitstekende Sam Bouwmeester op doel van de JO19, die de wintersportende doelman Odens van der Zwan vervangt bij DWO uit. Wat is dat toch met die wintersportende doelmannen? Ik zie u graag volgende week zaterdag in Zoetermeer!

Maak er een mooie week van.

Peter van den Berg, voorzitter sv KMD