Worden het er 10, blijven het er 7 of worden het er 4?
Op 16 februari is het dan zover. De 16e speelronde in de 3e klasse B. Met een kraker op het programma. De koploper WvK te gast bij KMD. Er was veel publiek afgekomen op deze burentopper tussen KMD en Wateringse Veld Kranenburg.
Het kon vandaag zomaar een dag worden van getallen. Zal KMD haar reeks van 12 ongeslagen wedstrijden op rij weten voort te zetten of zal 13 een ongeluksgetal blijken te zijn? En wat is na afloop van de wedstrijd de achterstand op de koplopers? 10 punten of 7 punten of misschien wel 4 punten? Een echte 6-puntenwedstrijd, dat zou het worden, dat was wel duidelijk.
Aan het weer zou het vandaag zeker niet liggen. Een stralend voorjaarszonnetje, nauwelijks wind en een heerlijke temperatuur om een stevige pot te voetballen. 90 minuten lang stonden de vele toeschouwers geboeid langs de lijn. Ze zagen dat het spel al direct vanaf het begin op en neer golfde.
Al in de eerste minuut direct een kans voor Bradley die op rechts werd weggestuurd. Zijn schot ging maar net voor langs. Nog geen paar minuten later al een gevaarlijk moment voor het doel van KMD. Een vrije trap kon door Odens naar de zijkant worden verwerkt. Even tijd om op adem te komen was er niet. In de 6e minuut een doelpunt van WvK. Buitenspel, de goal werd terecht afgekeurd.
De kop was er af, beide ploegen waren fel maar fair in de duels. Het was WvK dat wat meer de combinatie zocht en KMD verder terugdrong op eigen helft. En juist daardoor kan er ruimte ontstaan voor snelle uitbraken van Bradley, Dylan en Arend. Het 3-tal was vandaag ook weer een ware plaag voor de verdediging met hun snelheid en wisselingen in posities. Het was in 13e minuut (hé, weer het getal 13) dat Bradley op fantastische wijze over rechts doorkwam, 2 verdedigers in de luren legde en vervolgens laag in de verste hoek het net wist te vinden. Wat een geweldig doelpunt! Dit was een droomstart voor KMD.
WvK probeerde snel de schade te herstellen, de druk werd verder opgevoerd. WvK is een team met spelers met geweldige voetbalkwaliteiten, dat was wel duidelijk. KMD stond er echter als team. Nauwelijks 5 min. na de openingsgoal had Bradley zomaar de 2-0 op zijn schoen kunnen hebben. Na een mooie actie verdween het schot over het doel van de tegenstander.
Zo rond de 26ste minuut een hachelijk moment voor ons doel. Via een scrimmage ging de bal voorlangs. Dat ook schoenmaat 46 zo en toe zijn voordelen kan hebben werd duidelijk in de 30ste minuut. Een speler van WvK kwam in het strafschopgebied vrij te staan en vuurde de bal diagonaal op de goal. Gelukkig dus die grote schoenen van Odens, hij kon met zijn tenen nog net de bal keren.
En zo bleef het spel op en neer gaan. Kansen waren er voor Dylan, Arend en Bradley. Het was in de 38ste minuut dat Dylan Groen op net nog de eigen helft in balbezit kwam. Omdat hij niet direct werd aangepakt ging hij zelf door het midden richting het doel. Op miraculeuze wijze wist hij op de been te blijven en tackles van de verdediging te omzeilen. Hij wist zijn solo af te ronden met een prachtig geplaatst schot op doel. De keeper was kansloos, KMD kwam op 2-0 voorsprong.
We leken rustig met een 2-0 voorsprong naar de thee te gaan. Net voor het fluitsignaal van de geweldig fluitende scheidsrechter nog een enorme poeier van net buiten het strafschopgebied op het KMD-doel. De bal ketste op de paal terug het veld in. Poeehhhh. Snel naar de thee.
Zo net na de rust de vraag van Jaco: Had Odens die bal op de paal nog aangeraakt of niet? Ik kan nu uit betrouwbare bron vermelden dat dit inderdaad het geval was. Veel tijd om daar bij stil te staan was er niet. De 2e helft ging verder waar de 1ste was gestopt. Met aantrekkelijk voetbal, hard werken en 2 ploegen die tot het uiterste moesten gaan. WvK had in de rust gewisseld en spelers namen andere posities in. De druk werd verder opgevoerd. Zo in de eerste minuten na de thee waren er al direct ingrepen van de verdediging en reddingen van Odens nodig om een snelle tegengoal te voorkomen. KMD hield stand. Het team liet zien niet voor niets de minst gepasseerde verdediging te hebben.
Kwam KMD zelf ook tot kansen? Ja zeker wel. Na bijna een uur spelen moest WvK aan de noodrem trekken. Arend werd onderuit gehaald waarmee werd voorkomen dat hij alleen op de keeper kon afgaan. Een paar minuten later een snel genomen vrije trap van Jesse op de vrijstaande Dylan. Het schot werd met moeite door een verdediger van WvK tot corner verwerkt.
Na 5 kwartier werd de moegestreden Bradley gewisseld voor Jules. Geweldige pot Bradley! KMD kreeg nog kansen op 3-0, deze kwam er niet. Na ca. 80 minuten ging Jules op avontuur. Helaas buitenspel, het feest ging niet door.
En dan in de 84ste minuut: een hoge bal viel voor de voeten van een WvK-speler. Deze twijfelde geen moment en met een prachtige volley wist hij de bal in de verre hoek te plaatsen. Prachtig doelpunt. Odens kansloos. Dat beloofden nog ca. 10 spannende minuten te worden.
Maar wat KMD op de 2e speeldag van de competitie niet lukte, lukte vandaag wel. Als team met positieve coaching door de spelers onderling werd deze zwaarbevochten overwinning veiliggesteld. Kort voor tijd had de ingevallen Boy nog de verlossende 3-1 kunnen maken. Het bleek achteraf niet nodig. Na het laatste fluitsignaal de opluchting en het besef dat het KMD gelukt was.
En dan die getallen. 12 wordt dus 13. Het evenaren van het clubrecord van 14 wedstrijden op rij ongeslagen komt in zicht. En dan 10-7-4. Het zijn er 4. Leek het voor de winterstop er alles van weg te hebben dat Lyra en WvK onderling gingen uitmaken wie er kampioen gaat worden; hoe anders is situatie nu?
Als dan langs de lijn snel duidelijk wordt dat ook Lyra heeft verloren en Schipluiden gelijk heeft gespeeld is 1 ding zeker: dit weekend doet KMD goede zaken.
Een compliment is op zijn plaats aan het hele team incl. staf. Wat een prachtige teamprestatie!!!! Allemaal geweldig gespeeld, van Dylan A die weer van alles weg wist te halen, Laurens die steeds op de goede plek weet te staan, Dennis en Vinnie die hun tegenstander uit de wedstrijd hebben gespeeld. Odens: nuttige reddingen en lekker in de lucht. Mitch en Thiemo: wat een inzet en teamspirit. Jesse: top, prachtige passes en openingen en rust waar het af en toe moet en Bradley, Arend en Dylan: top mannen, ook deze verdediging had weer hun handen vol aan jullie. Maar ook de wissels: Jules, Metehan en Boy: top gedaan.
Volgende week een inhaalprogramma. Dan de wedstrijd tegen Hercules. Zij wisten vandaag bij en tegen Maasdijk met 2-4 te winnen. Zet ‘m op mannen. Succes volgende week.