Was het maar altijd feest.

De hele dag was het stralend nazomer weer, ideaal om te voetballen. Of zoals ik, om de wedstrijd van onze D2 te fluiten tegen Die Haghe. Wat heb ik genoten van het spel en de inzet van deze mannen. Een schijnbare kansloze wedstrijd werd omgebogen naar een bijna (en verdiende) overwinning. Wat hadden deze mannen een “groot” hart en een ongekende vechtlust. Ik ben erg trots op onze D2.

Dat het niet altijd feest kan zijn, merkte ik vanmiddag weer toen ik langs de lijn bij ons eerste senioren elftal stond te kijken. Als ik dan koud thuis kom en dit stukje typ, zit de emotie nog in mijn lijf. En dat moet ik dat even kwijt en kom dan niet aan met “het is maar een spelletje!”. Lief bedoeld hoor van mijn ega, maar dat wil ik net even niet horen. 

Ik vind het vooral k** voor onze jongens en de staf, die zo hard werken voor een goed resultaat. Het heeft geen zin om in de slachtofferrol te zitten en met de vinger naar anderen te wijzen. Die kun je toch niet beïnvloeden. De enige die iets kan doen of veranderen, dat ben jezelf. 

Soms is de realiteit hard en kun je alleen positief vooruit kijken en “gaan” voor de overwinning in de eerstvolgende wedstrijd. Ik vertrouw op de veerkracht van het elftal. Houd het vertrouwen, het komt goed.

Afgelopen donderdag had ik een mooi gesprek met Jesse van Rossen, speler van de A1. Jesse trainde mee met onze Senioren 2 en ik vroeg hem hoe hij dat vond? Er ontwikkelde zich een mooi gesprek en ik had een paar mooie verhalen over zijn vader, die bij ons jaren in de selectie heeft gespeeld. Wie bent u eigenlijk? O, en wat doet een voorzitter eigenlijk? Tsja, prima vraag Jesse. Ik begrijp dat je mijn stukjes niet leest, want ik probeer daarover zoveel mogelijk te vertellen. Maar daar gaat het mij hier helemaal niet om. Ik houd van onbevangen en authentieke mensen zoals Jesse. Die me ook nog wat tips kon geven over hoe de club om moet gaan met jeugdspelers die het komende seizoen naar de Senioren overgaan. Ik ben blij dat hij het vertelde en “de signalen” doorgaf. Werk aan de winkel!

Eerder die avond sprak ik met Technisch Coördinator, Theo de Reuver en drie vertegenwoordigers van de KNVB, die op werkbezoek kwamen. Op voorhand had ik vragen opgestuurd over ons beleidsplan, technische zaken, het arbeidsrecht van onze trainers etc. In het spiegelen van ons algemeen en technisch beleid kregen we veel complimenten over onze visie en het uitvoeringstraject. Dat is mooi om te horen en goed om ook eens bij stil te staan. Een pluim van de KNVB en doorgaan op de ingeslagen weg, mooi toch? 

Maandagavond zat ik met Luuk Willemse aan tafel om te praten over het concept van ons calamiteitenplan. Luuk heeft samen met Rob van der Lans veel tijd besteed om ons te helpen de veiligheidssituatie in en rond ons sportcomplex te verbeteren. De komende periode gaan we hier met het bestuur en andere deskundigen over verder. Wordt vervolgd.

Wat ook wordt vervolgd, is de eindstand van “de grote clubactie”. Deze wil ik u de volgende keer graag meegeven. 

En heeft u het KMD voetbalplaatjesboek al? Het pakje dat ik opentrok was toch ook voor mij weer spannend. Ruben Verschoor, Jordan Guyt, Yvo Hofstede, Yentl Heijker en Joop van Zanten ik heb jullie plaatje hoor.  Ruben Verschoor bood spontaan het plaatje van “Jules Maring” en ettelijke biertjes op het Oktoberfest aan.

Oktoberfest? Shit het is 20.30 uur en ik moet mijn Lederhosennog aan doen. Doei!

Peter van den Berg, voorzitter SV KMD.