“Zo, ben je al een beetje bang?” was zo’n beetje de openingszin van een bestuurder van Maasdijk aan het adres van onze voorzitter. Moet je net onze Peter hebben, z’n borstkas opblazend tot de omvang van het onderste gedeelte van zijn bovenlijf, werd direct duidelijk dat hij veel verwachtte van KMD vandaag. De schrijver van dit stukje was wat behoudender. Maasdijk zat de afgelopen weken immers in een enorme flow (laatste nederlaag 7 december 2017) en wist midweeks de koploper van de 2e klasse uit te schakelen in de Haagse beker. Dus als de vraag aan mij was gesteld, dan was het antwoord misschien stiekem wel “ja” geweest.
Ook KMD had zich deze week overigens van een goede kant laten zien met een goed optreden van Martin de Graaf in het programma Haaglanden Voetbal, en met een 6-1 overwinning in de vriendschappelijke wedstrijd tegen BSC ’68, met daarin drie doelpunten van Boyd Kley (formeel nog steeds 1e jaars A-speler).
Met 10 basisspelers die in de jeugd van KMD hebben gespeeld (waar vind je dat nog….?) begon KMD furieus aan de wedstrijd. Met een moedig strijdplan werd Maasdijk achterin afgejaagd en kregen ze geen tijd om op te bouwen. Op het middenveld speelde Thiemo, zoals het hoort, tegen het randje aan maar er niet overheen. En Jeroen won in alle rust zijn duels en verdeelde het spel. Blijft bijzonder om iemand met zijn postuur zo goed te zien timen dat hij ieder kopduel wint. Vorig jaar was Maasdijk-thuis de “uitzwaaiwedstrijd” van Mark Houtman. We zijn een jaar verder, en wat heeft hij zich ontwikkeld, zeg. Niet meer weg te denken uit de basis inmiddels. Toch geen dopingprogramma gevolgd in China, Mark? Afijn, het punt is, doordat middenveld en voorhoede deden wat er was afgesproken kon Maasdijk niet veel meer dan de diepe bal zoeken. En dat was weer een kolfje naar de hand van onze mannen achterin. De videobeelden zullen er uitsluitsel over moeten geven, maar ik kan me geen enkel duel herinneren dat Dylan, Vinnie en Dennis verloren. En niet alleen lafjes de tegenstander voor je houden, hè. Maar gewoon bovenop je man en regelmatig er zelfs voor komen. En Max dichtte de gaatjes, pakte de afvallende ballen en zette de turbo erop in de omschakeling. Het was genieten voor de supporters (waarvan er helaas wel té weinig waren deze keer). Het aantal gecreëerde kansen viel nog wel mee, maar de tegenstander raakte duidelijk gefrustreerd. De spits torpedeerde eerst nog Dylan zonder sanctie, maar niet veel later ontving hij toch geel en tenslotte werd hij in de rust gewisseld. Tsja, het is ook geen pretje om elke keer het kaas van je brood gegeten te zien worden door Dylan, het “beest” dat zelf nooit overtredingen nodig heeft, laat staan een kaart pakt.
Hoogtepunt van de 1e helft? Het schitterende doelpunt van Jesse natuurlijk. Uit een afgeslagen corner kwam de bal op hem af, iets buiten de 16. Zo’n bal die iedereen in z’n dromen de kruising in jaagt, maar in het echie gaan ze meestal huizenhoog over. Jesse wachtte geduldig totdat de bal daalde, drukte de bal door met lichaam en knie er overheen te hangen en trok de trekker over. Hoog in het doel….wat een goal!!! En om maar weer eens duidelijk te maken wat vertrouwen met een mens doet, gooide hij in de minuten daarna er nog een paar onnavolgbare acties uit.
Ruststand 1-0 dus.
Na de rust een nog dominanter KMD, dat gaandeweg doorkreeg dat het vandaag weinig te duchten had van Maasdijk, en zo werd er met veel overtuiging gespeeld. Arend, met nieuwe voetbalschoenen, gewoon zwart natuurlijk zoals bij deze gewone jongen hoort, leverde een voorzet op maat af bij Jesse, die deze keer verzuimde om te scoren. En zo hing de 2-0 veel meer in de lucht dan de 1-1. Want, nog niet benoemd, als de tegenstander een keer in de buurt van het KMD-doel kwam, dan heerste Odens in de 16 meter. Hij gebruikt steeds beter dat imposante lichaam van hem en is dit seizoen een volwassen kerel geworden waar spitsen van tegenstanders maar beter niet kunnen meespringen bij een hoge bal.
KMD heeft momenteel een fitte groep. In de loop van de 2e helft konden Mitch, Marten en Dylan Groen ingebracht worden zonder dat het team kwaliteit inleverde. En dan heb ik het nog niet over spelers zoals Niels, Thom, Jules, Wesley, Danny en Thomas die vandaag niet bij de 1e groep zaten. De linksback van Maasdijk die al een uur lang Boyd in z’n nek had gehad kreeg daar nog eens Dylan Groen overheen die de verdediging van Maasdijk direct de hielen liet zien. In de hem resterende speeltijd maakte hij ook twee keer keurig af, bekroonde daarmee zijn invalbeurt en gooide de wedstrijd volledig op slot. Dit alles ondanks de assistent scheidsrechter van de tegenstander, die helaas voldeed aan de verwachtingen vooraf…. Gelukkig nam de scheidsrechter hem uiteindelijk niet meer serieus en liet hem regelmatig staan, sterker nog, toen hij vlagde bij een doelpunt van Dylan wezen zelfs de spelers van Maasdijk de scheidsrechter er niet op.
Vorig jaar werd de thuiswedstrijd tegen Maasdijk ook gewonnen, maar bleek het achteraf het keerpunt in het seizoen doordat het seizoen in de maanden er na als een nachtkaars uit ging. Nu zou het zomaar andersom kunnen gaan. Tot nu toe heeft KMD zo vaak pech gehad, dat deze wedstrijd waarin alles op z’n plek viel, misschien wel het keerpunt andersom is. Kunnen onze mannen ons nog laten smullen de komende weken? Er is nog veel mogelijk, maar….in deze poule is gebleken dat iedere arrogantie genadeloos wordt afgestraft. En toch, als we 100% inzet blijven tonen en als het een beetje meezit is er echt nog veel mogelijk. We volgen het wedstrijd voor wedstrijd. A.s. zaterdag een uitwedstrijd tegen het taaie GDA. Komen jullie allemaal kijken????